آموزش نویسندگی قسمت چهارم ؛
توسط حسنا خسروشاهی
#نیم_فاصله
چه زمانی از نیم فاصله استفاده کنیم؟
فاصله‌گذاری درست واژهها توی زبان فارسی، به شناخت هویت دقیق دستورزبان و اجزای جمله بستگی داره. نیم‌فاصله توی متن، باعث خوانایی و یکدستی میشه، چون از چسبیدن دو کلمه به هم جلوگیری می‌کنه. توی این آموزش به کمک مثال‌های مختلف به استفاده از نیم فاصله و نقش اون در جمله اشاره خواهیم کرد.
⚡️دلایل استفاده از نیم فاصله⚡️
استفاده از نیم فاصله به دو دلیلِ نگارشی و فنی هست. درواقع می‌خواییم خواننده رو متوجه این مسئله کنیم که اونچه می‌بینه، یک واژه است نه دو واژه.
به نیم‌فاصله، «فاصله درون‌کلمه‌ای» گفته میشه.
اگر از نیم‌فاصله به‌درستی استفاده نشه، نشون از نادرست بودن واژه‌ست. مهم‌ترین دلایل استفاده از نیم‌فاصله عبارتند از:
_ایجاد یکدستی در متن
_زیباتر شدن متن از نظر نگارشی و فنی
_جلوگیری از به هم ریختن واژهها در سطر
_بهبود کیفیت متن
_خوانایی بهتر
🌻موارد استفاده از نیم فاصله
به‌طور کلی، استفاده از نیم فاصله رو می‌تونیم توی موارد زیر خلاصه کنیم.
📌پیشوند «می-» توی نوشتار معیار و شکسته‌نویسی: می‌روم، می‌نویسد، برمی‌گردیم، می‌خواهم بروم، می‌اومد، می‌خواد، برمی‌گردونه.
📫 یه‌سری استثنا هم وجود داره بچه‌ها مثلا کلمه‌ی
| میگه | اشتباهه چرا چون که به تنهایی معنی نمیده بنابر‌این می‌نویسیم میگه✅ یا مثلا
میره❌ میره✅
میده❌میده✅
میشه❌ میشه✅
اگر کلمه‌ای بعد می که دو حرف باشه به تنهایی معنی نده همراه با می‌نوشته میشه
🌻واژههایی با پیشوند «بی-»: بی‌خردان، بی‌کس‌‌وکار، بی‌عرضه، بی‌شیله‌پیله، بی‌کلاس، بی‌‌نمک، بی‌دغدغه
تمام بی‌ها توسط نیم‌فاصله کنار واژه قرار می‌گیرن
🌻ترکیب‌های عطفی واژگانی: حمل‌ونقل، کسب‌وکار، رفت‌وآمد، پرت‌وپلا
🌻حرف اضافه «به» + اسم: به‌آسانی، به‌درستی، به‌حق، به‌خصوص، به‌خوبی، به‌دقت، به‌زودی، به‌سلامتی، به‌شدت، به‌وفور، به‌ویژه، به‌سختی، به‌اصطلاح، به‌موقع
🌻حرف اضافه «در» + اسم: دراصل، درواقع، درضمن، درکل، درنتیجه، درنهایت، درحقیقت (بی‌فاصله)
🌻سوم‌شخص مفرد ماضی نقلی: آمده‌ام، آمده‌ای، آمده‌است، آمده‌ایم، آمده‌اید، آمده‌اند.
مدرسه‌ای، خانه‌ای، شانه‌ات، چشم‌هایت
🌻واژه «درهم» (حرف اضافه + ضمیر) در ترکیب با واژه‌های مرکب به‌عنوان اسم یا صفت: درهم‌آمیختگی، درهم‌آمیخته، درهم‌برهم، درهم‌پیچیده، درهم‌تنیدگی، درهم‌تنیده، درهم‌فرورفته، درهم‌فشرده
🌻در کلمه‌های مختوم به «ها» به‌‌نشانه جمع: کتاب‌ها، خانه‌ها، باغ‌ها، ایرانی‌ها، حساسیت‌ها
«هیچ» در پیوند با برخی از واژهها: هیچ‌جا، هیچ‌یک، هیچ‌کدام، هیچ‌کس
🌻ترکیب‌های اضافی (موصوف و صفت، مضاف و مضاف‌الیه): دست‌کم، صرف‌نظر، سیب‌زمینی، آب‌میوه، آب‌لیمو
🌻«تان»، «مان»، «شان» بعد از کلمه: کتاب‌تان، خانه‌شان، سخن‌تان، دوست‌مان
🌻جزء دوم کلمه با «الف» آغاز شود: دل‌انگیز، عقب‌افتادگی، کم‌احساس
🌻حرف آخر جزء اول با حرف اول جزء دوم همانند یا هم‌مخرج باشد: آیین‌نامه، پاک‌کن، کم‌مصرف، چوب‌‌پرده
🌻یک جزء از واژه مرکب، عدد باشد: پنج‌تن، هفت‌گنبد، هشت‌بهشت، دوچرخه
🌻کلمه‌های طولانی که باعث دشوارخوانی شود: عافیت‌طلبی، مصلحت‌بین، پاک‌ضمیر، حقیقت‌جو
🌻یک جزء واژه مرکب، صفت مفعولی یا صفت فاعلی باشد: نمک‌پرورده، اخلال‌کننده، پاک‌کننده
🌻«که» بعد از بسیاری از واژهها: چنان‌که، آن‌که، این‌که (به‌جز بلکه)
🌻«یک» قبل از برخی از واژه‌های پرکاربرد در گفت‌وگوهای داستان: یک‌جور، یک‌ریزه، یک‌سِری، یک‌عالم، یک‌عالمه، یک‌کم، یک‌مقدار، یک‌وقتی، یک‌وقت، یک‌وقت‌ها
🌻در واژههایی که کسره خفیف دارند: قطع‌عضو، قطع‌امید، قطع‌رابطه، قطع‌نظر
🌻در واژههایی که «شیر»، «شیرین» یا «شیرینی» به‌کار رفته است: شیرین‌زبان، شیرینی‌پزی، شیرینی‌جات، جوش‌شیرین، شیرین‌بیان، آب‌شیرین‌کن، شیشه‌شیر، سیراب‌شیردان
🌻پیشوند «قابلِ» و «غیرقابلِ-» که با واژه پس از خود صفت می‌سازند: قابل‌قبول، قابل‌شمارش، غیرقابل‌شمارش، غیرقابل‌قبول
●انجمن داستان نویسی.
https://eitaa.com/joinchat/2564818159C457995904f
●انجمن ادبی نیایش
https://eitaa.com/enjamanadbiniayesh1404