نمیدونم نوشته هام خوبه یا بد فقط اینو میدونم که تو مجازی تویه وباگ  کوچیک از قلب شکسته دردام میگم نه اینکه به کسی بد بیراه بگم، از کسی عیب بگیرم، یا دل کسی رو بشکنم

من مینویسم تا کمی از دردم کم کنم لابه لای تموم اون نوشته ها احساسات من پنهانه

خلاصه خواستم اینو بگم که از خودم نوشته هام راضیم که نه به کسی کاری دارن نه با کلماتم به کسی آزاری میرسونم.

من با نوشته هام صدای باطل میبندم صدای حق رو فریاد میزنم.

با نوشته هام شمارو درک میکنم چون شاید بیشتر درد های من برای شما هم پیش اومده باشه.

با نوشته هام تجربه های کسب شدم رو با بقیه به اشتراک میزارم تا اونا اشتباه منو تکرار نکنن.

آره من اینم...!